Oude tijden herleven op het graspollentoernooi - Hees Oldstars pakt de titel

21 juni 2025

Er wordt elk jaar uit gekeken naar het traditionele graspollentoernooi bij VV Hees. En na succes jaren gehad te hebben waarbij vaak de 2e prijs behaald werd, volgde vorig jaar een debacle met de laatste plaats. Onzekerheid nam een vlucht over de befaamde Oldstars en deelname kwam in gevaar.

De keus werd gemaakt om er nog 1 keer vol voor te gaan en zo geschiede. Voorbereiding is het halve werk en de staf werd uitgebreid naar 5 man. Naast assistent coach John Reehorst en materiaal van

Sheridan Krooder werden Ramon Elbers en Rik Altena toegevoegd. Succescoaches van de jeugd die moeilijke keuzes niet uit de weg gaan en voor prestatiegerichtheid kiezen.

Een urenlange vergadering een aantal weken terug werd de basis van het succes. Er werden harde noten gekraakt en een tactisch plan geschreven. Afzeggingen en blessures kwamen er en tot op het laatste moment was het puzzelen. Toch stond er een 18-tallige selectie.

Zaterdag 14 juni D-day. Appjes, berichtjes en belletjes. Je merkte dat de spanning opliep. Aangekomen op de club voelde het weer als vroeger. Zaterdag is de mooiste dag van de week en je wist als je naar je vriendjes keek... Begroetingen, grapjes en kennismakingen. Het was een gemeleerd gezelschap.

Om 10 uur omkleden en het was stil, heel stil. De focus kwam bij iedereen naar bovendrijven en het besef groeide dat het wel eens een hele mooie dag kon worden.

De opstelling werd bekendgemaakt. Sommige waren opgelucht, sommige waren trots en een enkeling was teleurgesteld. Maar iedereen is keihard nodig vandaag en dat bleek uiteindelijk ook.

De tegenstanders kwamen in beeld en die bleken vaak een stuk jonger te zijn. Vertrouwen op eigen kunnen, het balletje laten gaan en niet meegaan in het spel van de andere partij.

VVZA was de eerste opponent. Het was aftasten maar al snel bleek dat wij voetballend een overwicht hadden. Na meerdere kansen kwamen we toch uit het niks 0-1 achter. De gedachte gingen terug naar een jaar eerder en het zal toch niet weer gebeuren. We gingen nog meer druk zetten en dit zorgde in een snelle gelijkmaker. Opluchting en hoop keerde terug en Marco Kaasjager bezorgde ons de overwinning door de keeper op fabuleuze manier te omspelen.

De eerste 3 punten waren binnen en dat was een fantastisch begin. Het bier werd nog even uitgesteld en de sportmentaliteit kwam bovendrijven.

VVZ’49 was de volgende tegenstander en was veruit het jongste elftal op het toernooi. Toch waren we weer de betere en hadden we 3 punten moeten pakken. Der Bomber Niels van Mourik schoot keihard uit de draai op goal. De rebound leek een makkelijk kans voor Jelte Gerritsen maar helaas verloor hij zijn evenwicht en maakte een onnavolgbare beweging waardoor de bal hoog overging. Aanwinst en international Brian van Noort riskeerde nog al zijn ledematen en voorkwam een 1-1 situatie met keeper Lange Willem Vernhout. 0-0 was de uitslag en een clean sheet voor laatst genoemde was daarmee een feit.

4 punten uit 2 wedstrijden. Hinken op 2 gedachten. Een enkeling kon de verleiding niet weerstaan en begon aan het goudgele sap. Het merendeel hield zich knap staande en geloofde in een goede eindnotering.

TOV moest de volgende horde zijn en bleek gezien de stand de minste ploeg uit de poule. Het regende kansen en Jasper Kortekaas en Martijn Brouwer

waren een plaag voor de oranje verdediging. Het was dan ook Brouwer die een aanslag op zijn enkels kreeg met een penalty als gevolg. Marco Kaasjager hield het hoofd koel en maakte de verdiende 1-0. TOV ging druk zetten maar mede door fantastisch ingrijpen van bolletje Casper Groosman en adjudant Tim Kramer

bleef de verdediging overeind.

7 punten, wat een mooie uitgangspositie en we zaten in een zetel. De spanning steeg en de eerste pijntjes kwamen naar voren. Tactisch overleg vond plaats voor de laatste poulewedstrijd tegen het sterke SO Soest. Er werd gekozen voor een 442-opstelling met een dynamisch middenveld. Wesley Haasjes in de punt, Glenn Merkenij op 6 en Hoofdtrainer Tom Gesgarz voor het loopvermogen. Het was meer spannend dan goed. Junior Ian en klasbak Daniël Rademaker waren een lust voor het oog. Toch kwamen we door onoplettendheid 0-1 achter. De finaleplek kwam in gevaar en het werd billenknijpen. Tom Gersgarz liet zijn op hoog niveau gespeeld te hebben en draaide een vrij bal op slinkse wijze binnen. Wederom opluchting en het gelijkspel moest gekoesterd worden. De minuten leken wel uren te duren en na het laatste fluitsignaal was er verwarring. Waren de 8 punten genoeg voor de finale?!

Na kort overleg en inventarisatie kwam het verlossende bericht dat we het hadden gehaald.

De finale tegen DOSC. Spanning allom en intimidaties uit het Dolderse kamp. We lieten ons niet van de wijs brengen maar moesten wel puzzelen. Sterspeler

Sonny Rippie en Tom Gersgarz waren niet meer beschikbaar. Het strijdplan lag klaar en daar gingen we. Alles of niets. De wedstrijd bleek echter geen echte wedstrijd te zijn. We waren veel sterker en het was wachten op het doelpunt. Brian van Noort was 2 keer dichtbij bij en topscorer Kaasjager schoot voorlangs. Het was uiteindelijk aanvoerder Wesley Haasjes die liet zien zijn grandioze traptechniek niet verleerd te zijn. Met een keiharde poeier schoot hij via een tegenstander raak. Blijdschap en vreugde volgden. Het was aftellen en iedereen wist dat de buit binnen was. Het duurde en het duurde maar daar was de beslissing: Hees Oldstars pakt de vergulde graspol.

De derde helft was zoals vanouds. Genieten van zoveel vriendschappen en nieuwe gezichten. Het was een topdag!

Speciale dank nog naar Ramon Elbers die de tenues weer verzorgd heeft en naar de organisatie van het toernooi.

Volgend jaar hoop ik met dezelfde groep de titel te kunnen verdedigen en we er wederom een onvergetelijk dag van te maken.

Met vriendelijke groet,

Een blij mens!